Roberto Saviano maakte in 2006 naam met zijn bestseller Gomorrah, een aanklacht tegen de Napolitaanse maffia, de camorra. Het boek werd verfilmd door Matteo Garrone, die met zijn film de Grand Prix op het festival van Cannes won. Maar Saviano haalde met zijn werk ook de haat van de camorra op zich. Het veranderde definitief zijn leven en hij leeft nog steeds onder politiebescherming.
Voor een goed begrip: de titel Zero, zero, zero verwijst niet naar de intussen beroemd geworden uitspraak van de wielrenner Alberto Contador, maar naar het type meel 'zero zero' of '00', waarmee in Italië pizzadeeg wordt gemaakt. Cocaïne lijkt immers op dat meel, maar is nog fijner. 'Zero, zero, zero' is de bijnaam die dealers en junkies geven aan de cocaïne van de beste kwaliteit. 
Saviano schreef dit boek samen met de journaliste Benedetta Tobagi, dochter van een journalist van de 'Corriere della sera', die door de Rode Brigades werd vermoord. Van terreur naar internationale drugkartels is maar een kleine stap. Over cocaïne schrijven is net als cocaïne gebruiken: je wilt alles weten en raakt er steeds dieper bij betrokken, zo stelt Saviano. Het onderwerp laat je niet los. Na de lectuur van het boek weet je wel ongeveer alles wat er over cocaïne te weten valt.
Saviano schreef Zero zero zero als een mengeling van roman, documentaire, essay, thriller en aanklacht. Alle aspecten van de cocaïne komen aan bod: van de drugsbarons en hun kartels tot de gebruikers, van Zuid-Amerika tot de Verenigde Staten en Europa. Het boek is goed gedocumenteerd en bevat een pak namen van personen en plaatsen. Saviano heeft, gezien de beperkte bewegingsvrijheid waarover hij beschikt, niet alle plaatsen die hij vermeldt, ook kunnen bezoeken. Hij heeft vooral geput uit politieverslagen en informatie van het internet.
Maar cocaïne is ook big business en maakt deel uit van de wereldeconomie -- volgens Saviano beheersen de drugsbaronnen zelfs de wereldeconomie. De drugskartels worden steeds sterker, rijker en machtiger. Meestal wordt cocaïne geassocieerd met Columbia, maar het centrum van de productie heeft zich naar Mexico verlegd. De drugsbaronnen rekruteren er open en bloot hun soldaten, want de kartels hebben een militaire structuur. Hun wreedheid is onmenselijk.
Je kunt je niet van de indruk ontdoen dat Saviano verder heeft willen bouwen op het succes van Gomorrah . Maar dat boek was sterker, toonde meer de levende mensen uit het Napels dat Saviano persoonlijk kent. [Bernard Huyvaert] Verberg tekst

De auteur van onder meer de bestseller 'Gomorra' (2007)* laat in dit huiveringwekkende boek de lezer kennismaken met de wereld van de cocaïne. Van oorsprong tot eindgebruiker, alles passeert de revue. De lezer maakt kennis met de bloeddorstige kartels die niets en niemand ontzien om hun dominantie te bewaken. Eveneens ontdekt hij waarom cocaïne onlosmakelijk verbonden is met onze informele, maar ook met de formele economie en beleeft de gruwelijke details van waargebeurde feiten op een manier zoals je die in een thriller tegenkomt. Het boek nodigt uit om het in een keer uit te lezen; het laat je niet meer los. Daarna zul je pas de omvang van de problematiek begrijpen. Een aanrader voor iedereen die een kijkje achter de bijna dagelijkse nieuwfeiten wil nemen omtrent de handel in en het gebruik van deze verslavende harddrug.